(Acarına: Eupodidae)
1. TANIMI VE YAŞAYIŞI
Erginin vücudu elips şeklinde, baş kısmı sivri, boyu ortalama 1 mm'dir. Renkleri koyu kahverengiden, yeşilimsi, mavi ve siyaha kadar değişen tonlarda olabilir. Işığa göre renk değişimleri görüldüğünden bazen siklamen renginde de görülebilir.
Ağız parçaları ve bacaklar parlak kırmızı veya sarımtırak pembemsi renktedir. Birinci ve dördüncü çift bacaklar diğerlerinden uzundur. Tarsuslan iki tırnaklı olup bacaklar kıllıdır.
Yumurtaları böbreğe benzer ve sarımsı kırmızı renkte, boyu ortalama 0.25 mm, eni 0.14 mm'dir. Yumurtadan yeni çıkmış larva üç çift bacaklı, sarımsı kırmızı renkte olup, 24 saat sonra rengi kahverengine döner.
Yumurtalarını toprak yüzeyine, İçine ve konukçunun sap ve sap boğazına teker teker veya toplu olarak bırakır. Bir dişi ortalama 30 yumurta bırakabilir. Yumurtaların üzeri koruyucu bir tabaka ile kaplı olup, bulunduğu yere yapıştırılırlar. Yumurtaların açılmaları için neme gerek vardır.
İlkbaharın sonlarına doğru konan yumurtalar, yaz aylarını açılmadan geçirirler. Yumurtadan çıkan nimfler canlı ve etkindirler. Tarlaya bulaşma, genellikle tarla kenarındaki yabancı otlardan olmaktadır. Genellikle gündüzleri kapalı havalarda ve geceleri beslendiklerinden, güneşli havalarda toprak yüzeyinde gölge yerlerde bulunurlar. Düşük ısı ve yağmurdan sonra etkinlikleri artar.
2. ZARAR ŞEKLİ, EKONOMİK öNEMİ VE YAYILIŞI
Bitki özsuyunu emerek zararlı olurlar. Kışı ve ilkbaharı serin ve nemli geçen yıllarda, yoğunluğun fazla olması durumunda zararı çok olur. Yaprakların beyazlaşması yanında bitkide şekil bozukluklarına da neden olurlar. Genellikle genç hububat bitkisinde zararları daha çok görülür. Zarar görmüş bitkilerde yaprak uçlarının kahverengine dönüşmesi, bodurlaşma, gelişme duraklaması, tanelerde küçülme ve verimde düşüş görülür.
Ülkemizde hemen bütün bölgelerde az çok bulunmakla beraber, genel olarak ekonomik önemi olmadığı için ülkemizde kimyasal mücadele önerilmemektedir.
3. KONUKÇULARI
Buğday, arpa, yulaf, çavdar gibi buğdaygiller ile yabancı otlardan Kangal (Carduus spp.) konukçusu olabildiği gibi yonca, tirfil, bezelye ve diğer sebzelerde de zararlı oldukları saptanmıştır.
4. MÜCADELESİ
4.1. Kültürel önlemler
Hububat biçildikten sonra derin sürüm ve münavebeye önem verilmelidir.
4.2. Kimyasal Mücadele
4.2.1. İlaçlama zamanı
Mart ayından itibaren gözlemler yapılır. Akar görülen tarlalarda, köşegenler yönünde zikzak çizerek her 15 adımda bir rasgele en az 5 bitki seçilir. Her bitkide ortalama 5 akar ilaçlı mücadeleyi gerektirir ve hemen mücadeleye başlanılır.
4.2.2. Kullanılacak bitki koruma ürünleri ve dozları
Bakanlık tarafından yayınlanan "Bitki Koruma Ürünleri" kitabında tavsiye edilen bitki koruma ürünlerinden biri ile ilaçlama yapılır.
4.2.3. Kullanılacak alet ve makineler
İlaçlama yer aleti ile yapılmalıdır. İlaçlamada hidrolik tarla pülverizatörü, yardımcı hava akımh hidrolik tarla pülverizatörü, sırt pülverizatörü (mekanik, otomatik, motorlu) veya sırt atomizörü kullanılır.
4.2.4. İlaçlama tekniği
İlaçlamalar, günün erken saatlerinde, genellikle kapalı havalarda uygulanmalıdır. Genellikle tarlada zararlı dağılımı homojen olmadığı için, zararlının lokal olarak görüldüğü yerler ilaçlanmalıdır.
Facebook'ta Yayınla>