Fasulye Hale Yanıklığı
(Pseudomonas syringae pv. Phaseolicola)
Tanımı ve Yaşayışı
Fasulye Hale Yanıklığı (P. syringae pv. Phaseolicola) kışı tohumda ya da hastalıklı bitki artıkları üzerinde toprakta geçiren, nem ve fasulye çeşidine göre zarar seviyesi değişebilen, tohumlarla yayılan ve başlıca konukçusu fasulye olan bir bakteridir. Serin ve yağışlı iklim koşulları, hastalığın yayılması ve enfeksiyon şiddetinin artması için çok uygundur. Hastalığın yayılması bulaşık tohumlarla ya da toprakta kalan hastalıklı bitki artıklarıyla olur.
Zararlı Olduğu Bitkiler ve Zarar Şekli
İlk belirtiler kotiledon yapraklarda küçük, köşeli, yeşilimsi-gri yağ lekeleri olarak görülür. Gerçek yapraklarda ise kahve renkli merkezli, çevresi klorotik haleyle çevrili lekeler, bu hastalık için oldukça tipik bir belirtidir. Gövde ve kapsüller üzerindeki lekelerde ise bazen krem renkli sızıntılar görülebilir.
Fasulye Hale Yanıklığı hastalığının meyvede meydana getirdiği lekeler ve yapraktaki belirtisi
Kültürel Mücadele
Hastalığın temel potansiyel yayılma kaynaklarından olan tohumun temiz mümkün olduğunca sertifikalı olmasına dikkat edilmeli. Aynı tarlada üst üste fasulye ekimi yapılmamalı ve münavebe bitkisi olarak hastalığın konukçusu olmayan mısır, buğday, arpa, çavdar gibi bitkiler seçilmeli. Bitkilere su damla sulama ile verilmeli, yağmurlama sulama gibi bitkiler arasında hastalığın yayılmasına neden olacak sulama metotları kullanılmamalı. Hastalıkla bulaşık alanlardan ve bitkilerden elde edilen tohumlar tohumluk olarak kullanılmamalı, tohumluk üretimi hastalık için uygun olmayan sıcak ve kurak bölgelerde yapılmalı, hastalıklı bitki artıkları üretim alanlarından uzaklaştırılmalı ve imha edilmelidir. Tarlada hastalığın yayılmasına neden olabilecek konukçu yabancı otlar (özellikle küsküt benzeri parazit otlar) tarladan uzaklaştırılmalıdır. Havaların yağışlı gittiği ve serin geçen dönemlerde ekimi geciktirmek hastalığın çıkışını ve şiddetini azaltacaktır. Hastalığa karşı dayanıklılığı ispatlanmış (Roma-IE, Efequen ve Cilena) çeşitler kullanılarak verim kayıplarının önüne geçilmelidir. Tohum ekim sıklığına dikkat edilerek bitkilerin hava almasını sağlayacak şekilde ekim yapılmalı.
("TEORİDEN PRATİĞE KÜLTÜREL MÜCADELE" kitabından)
(ISBN: 978-605-9175-21-0)
Facebook'ta Yayınla>