Yem bitkilerin kraliçesi yonca
Fikret SEYMAN
Ziraat Yük. Müh.
İklim ve Toprak İsteği: Çok geniş bir adaptasyon kabiliyetine sahiptir. Her yerde yetişirse de iyi büyüme ve gelişmesini havası kurak ve sıcak olan bol sulu alanlarda daha iyi gelişir. En iyi yetiştiği topraklar tınlı, çok kumlu olmayan yeteri derecede kireçli topraklardır. Toprak asitliliğinin pH 6.5’ dan aşağı olmaması gerekir. Yonca yetiştirilecek alanlarda taban suyu da fazla yüksek olmamalı 2 m civarında olmalıdır.
Memleketimizin hemen hemen her yerinde yetişir, her türlü iklimde yetiştirilebilecek tür ve çeşitleri mevcuttur. İklim şartlarına uyum kabiliyeti yüksektir.
Yetiştirme Tekniği:
* Toprak işleme tohum yatağı hazırlama: Yonca yetiştiriciliğinde toprak işleme ve tohum yatağı hazırlamanın çok büyük önem taşır. Yonca tohumları çok küçük olduğu için ekilecek toprağın bünyesini bozmadan tavında sürülmelidir. Ekim eğer ilkbaharda yapılacaksa yonca ikelecek tarla fazla kesek çıkarmadan derince sürülmeli (20-25 cm). mümkünse toprak kıvamında iken sürülmesine dikkat edilmelidir. Sonbaharda sürülen bu arazi bahara kadar bu şekilde bırakılmalı ilkbaharda yonca ekimine yakın dönemde ekime yetişecek şekilde toprak tava geldiğinde ikileme aletleriyle 8-10 cm den düzgünce sürülmelidir. Gerekirse toprak yüzeyinin daha düzgün olması için kombikürümlerle tekrar yüzlek olarak sürülmeli, keseksiz fazla ufalanmamış düzgün bir tohum yatağı hazırlamaya dikkat edilmelidir. Bu işlemler sırasında toprak fazlaca kabarmış ise toprak yüzeyi hafifce sıkıştırılmalıdır. Ekim yapılacak toprak çok sert veya çok yumuşak olmamalıdır. Mümkün olduğu kadar en iyi tesviye sağlanmalıdır.
* Ekim: Yonca kışları sert geçen yerlerde ilkbahar, ılımlı geçen yerlerde sonbaharda ekilir. Yonca ne zaman ekilirse ekilsin iyi işlenmiş bir tohum yatağı ister, bunun yanında tarla tesviyesinde iyi yapılması gerekir. Yabancı ot tohumlarından arındırılmış temiz bir tarlaya, temiz bir tohum ekmek yonca yetiştiriciliğinin ilk şartlarındandır.
Yonca ekimi mibzerle ekim ve serpme olarak iki şekilde yapılabilir. Ancak mibzerle ekim önerilmektedir. En iyi ekim şekli mibzerle ekimdir. Serpme ekimin birçok mahsuru vardır. Mibzerle sıraya ekim her zaman yararlıdır. Ekimde baskılı mibzer kullanılır ise daha iyi olur. Yonca ot üretimi için ekiliyor ise sulu sahalarda sıra aralığı 18-20 cm tohum için ekiliyor ise sıra aralığı 50-60 cm olmalıdır. Kıraç arazide ot için yonca ekiliyor ise sıra aralığı 50-60 cm olmalıdır. Mibzerle ekim yapılıyor ise sulu koşullarda 1,5-2 kg, kuru koşullarda 1 kg tohum yeterli olmaktadır. Toprak hazırlığının tam istenildiği gibi yapılmadığı hallerde ise bu miktar biraz daha artırılarak 2-2,5 kg’a kadar çıkarılabilir. Elle serpme olarak yapılacak ekimlerde atılacak tohum miktarı 4-5 kg.ı geçmemelidir. Yonca tohumları çok küçük olduğu için fazla derine ekilmemeli, toprağın yapısına bağlı olarak 1,5-2 cm olmalıdır. Ekimden sonra tohumların toprakla temasını sağlamak için mutlaka merdane çekilmelidir. Yonca tohumunun iyi ve mütecanis bir çıkış için tavlı toprağa ekilmesi tavsiye edilir. Kullandığımız yonca tohumunda küsküt ve yabancı ot tohumlarının bulunmamasına çeşit ve bölge özelliği taşımasına dikkat edilmelidir.
* Gübreleme: Yonca ekilecek sahalar bitki besin maddeleri yönünden analiz edilmeli, eksikliğine göre besin maddeleri tamamlanmalı, buna göre gübreleme yapılmalıdır. Yonca diğer bitkilerde olduğu gibi azotu köklerindeki nodoziteler aracığılı ile havanın serbest azotundan temin eder. Ancak bu bakterilerin faaliyete geçebilmesi için o yere daha önceki yıllarda yonca ekilmiş olması veya toprağın hazır bakteri kültürü ile aşılanması gerekir. Azot bitki besin maddesi yoncanın zararlı otlarla rekabetini artırmakta, hastalıklara karşı korumakta, gelişmenin daha hızlı iyi olmasını sağlamaktadır. Yonca tohumu ekileceği zaman 100 kg. tohuma 1 kg hesabıyla bakteri kültürü karıştırılarak ekim yapılırsa uygun aşılama sağlanmış olur. Ekilecek tohum bakteri kültürü ile aşılanmış ise ekim yılında dekara 3-4 kg saf azotu karşılayacak şekilde azotlu gübre verilmelidir. Yonca için esas besin maddesi fosfordur. Sulanır koşullarda tavsiye edilen fosforlu gübre miktarı 8 kg/da P2O5’tir. Ekimden sonra diğer yıllarda 2-4 kg P2O5 verilmesi yoncanın gelişmesi bakımından yararlıdır. Ekimden sonraki yıllarda azotlu gübreleme yapılmaz.
Yoncanın potasyuma fazla ihtiyaç duyan bir bitkidir. Karadeniz Bölgemiz hariç topraklarımız potasyum yönünden zengin olduğu için genellikle yoncanın potasyumlu gübreye ihtiyacı yoktur.
* Bakım: Yonca bitkisi yeni çimlendiği genç dönemlerinde yabancı otlarla rekabet edemez, yabancı otlar gelişmesini engeller. Bunun için ot tohumlarından ari bir toprak hazırlığı ile yine ot tohumlarından arınmış, elenmiş tohum ekilmesi gerekmektedir. Bu tedbirlere uyulursa fazla ot çıkmaz.